Eels

Eels is een Amerikaanse band rond zanger-liedjesschrijver Mark Oliver Everett, die ook bekend is onder zijn artiestennaam E. De nummers variëren van rustige en tragische popballads tot energieke en optimistische rocknummers, met invloeden van blues en vaak de karakteristieke Wurlitzer-piano. Daarnaast spelen de melancholische teksten van E (vaak geïnspireerd door de talrijke tragische gebeurtenissen in zijn familie en/of directe omgeving) een belangrijke rol. Veel geroemd zijn de albums Beautiful Freak (1996), Electro-Shock Blues (1998) en Blinking Lights and Other Revelations (2005). In 1985 debuteert E als Mark Everett met het in eigen beheer uitgebrachte album Bad Dude in Love. Vlak na de release verlaat hij Virginia om in Los Angeles zijn geluk als muzikant te beproeven. Na jaren sappelen tekent hij in 1992 een contract met platenmaatschappij Polydor, dat zijn albums A Man Called (E) (1992) en Broken Toy Shop (1993) uitbrengt. Terwijl E werkt aan zijn derde soloalbum, ontmoet hij samen met zijn (dan al) vaste drummer Butch Norton de klassiek geschoolde muzikant Tommy Walter. Met zijn drieën richten zij Eels op en ze zijn daarmee de eerste band die door het Dreamworks platenlabel wordt getekend. De hoofdreden voor het kiezen van de naam, is dat de platen dan in de winkel naast die van E zullen liggen. Pas later realiseren ze zich dat er ook nog bands als Eagles bestaan, waardoor dit niet opgaat. In 1996 brengt de band haar debuut uit: Beautiful Freak, een melancholische popplaat. Met Novocaine for the Soul en Susan's House scoort men in het circuit zelfs enkele bescheiden hitjes. Na de tournee verlaat Tommy Walter de band. Na de release van dat album pleegt E's zus Elizabeth zelfmoord en wordt bij zijn moeder de diagnose kanker gesteld. Als reactie verschijnt in 1998 Eels' meest depressieve plaat: Electro-Shock Blues. De teksten van E zijn wederom erg persoonlijk, getuige songtitels als Elizabeth on the Bathroom Floor en Going to Your Funeral. Het album bevat ook meer uptempo popnummers zoals Last Stop: This Town. Eind 1998 wordt een deel van de tournee van de band afgezegd als E's moeder komt te overlijden. In 2000 blijkt het nieuwe album Daisies of the Galaxy weer vrolijker met nummers als I Like Birds en Mr. E's Beautiful Blues. Ter promotie van deze plaat trekt de band met een heus orkest ('The Eels Orchestra 2000') de wereld over. De tournee eindigt in mineur als roadie Spider komt te overlijden. De band Eels heeft meerdere nummer geschreven voor de Shrek-filmreeks. Na My Beloved Monster op het album voor de eerste Shrek film, volgde I Need Some Sleep voor de tweede film. Voor Shrek The Third werden de nummers Royal Pain en Losing Streak geschreven. Voor de film Shrek Forever After stond er geen nummer van Eels op de soundtrack. De vaste bezetting van Eels bestaat alleen uit Mark Oliver Everett zelf, die zich voornamelijk bezighoudt met zang, gitaar en toetsen. Naast Everett speelden onder meer Tommy Walter (Abandoned Pools), Butch Norton, Jeff Lyster ('Chet'), Derek Brown ('Knuckles'), Alan Hunter ('Big Al'/'Krazy Al') en John Parish in de band. Meer op wikipedia...


website
HvD home