| Jane Lee Hooker1 is een band uit New York City. Dus niet een “vergeten” dochter van boogiemaster John lee Hooker!
Op drummer Ron Salvo na bestaat de band geheel uit dames. Dana Athens (zang, keyboards), Tracy Hightop (gitaar), Tina T-Bone Gorin (gitaar) en Hail Mary Zadroga (bas). De dames houden zich hoofdzakelijk met bluesrock bezig maar hebben ook ruimte voor meer soulvolle nummers. Hun derde album werd geproduceerd door Matt Chiaravalle (o.a. Joe Bonamassa, Warren Zevon en Courtney Love) en laat horen dat we hier met een krachtige band te maken hebben met zeer felle zang van Dana Athens en prima gitaarwerk van Tracy Hightop en Tina T-Bone Gorin. Het album opent met de krachtige shuffle Lucky. Een lekker loom riffend nummer met bijtend gitaarspel en krachtige zang. Dan gaat de band in Drive de meer soulvolle kant op in een sprankelend nummer met poptrekjes en wederom prima snijdend gitaarwerk. Jericho is een prima smerige City rocker met lichte Stones/Black Crowes trekjes. Het geluid van the Pretenders is terug te vinden in het krachtig pompende All Good Things. De cover van de klassieker Mercy, Mercy, Mercy kan met recht een “mellow groover” genoemd worden. Ook akoestisch is de band prima in staat om lekker stuwend te klinken zoals blijkt in het dwingend bonkende White Gold. De smerig ziedende boogie Runaway Train, met fel snijdend slidegitaarwerk, sluit het album af. Jane Lee Hooker bewijst met dit derde album, dat ze een lekkere stevige bluesrock band is! Meer... |
|
Vrouwelijke rockbands zijn door de rock historie heen altijd dun gezaaid geweest.2 Daarom is het goed, dat er nu weer een nieuwe vrouwenband is opgestaan. Jane Lee Hooker uit New York City. Een band dus en niet, zoals je wellicht zou verwachten, een zangeres. De band bestaat uit ex-leden uit bands als Nashville Pussy, the Wives en Bad Wizard. Dana “Danger” Athens (zang), Melissa “Cool Whip” Houston (drums), High Top (gitaar), Tina “T Bone”Gorin (gitaar) en Hail Mary Z (bas) leveren, na het debuut ‘No B!’ uit 2006, hun tweede album af. De dames hebben duidelijk wat in hun mars want ze stonden zelfs al in het vermaarde Duitse TV programma “Rockpalast”. Hun muziek wordt omschreven als soulvolle “recht voor z’n raap” rock. En met name die laatste omschrijving komt op dit album niet helemaal uit de verf. Dat ligt duidelijk niet aan de dames zelf want die kunnen wel degelijk spelen. Vooral de gitaristes High Top en Tina “T Bone” Gorin steken er met kop en schouders boven uit. De wat magere productie speelt de band hier parten. Doordat met name de bas en de drums veel te dun klinken willen de meeste nummers maar niet op gang komen. En dat is zonde want het merendeel van de nummers is op zich prima. |