| Darius Milhaud (Marseille, Frankrijk, 4 september 1892 – Genève, Zwitserland, 22 juni 1974) was een Franse componist en muziekpedagoog. Darius Milhaud was een zoon uit een oude provençaals-joodse familie. De geografische alsook de religieuze afkomst zou hem in zijn gehele leven vormen. Systematisch muziekonderwijs kreeg hij vanaf zijn 7e levensjaar met vioolles. Zijn eerste composities ontstonden in 1905. In 1909 begon hij een vioolstudie aan het Parijse Conservatoire national supérieur de musique, maar drie jaar later stapte hij over naar compositie. Zijn docenten waren André Gédalge voor contrapunt en compositie, en Charles–Marie Widor voor compositie. Hij nam ook privélessen bij Vincent d'Indy voor orkestratie. Toen maakte hij ook kennis met Arthur Honegger en Jacques Ibert. Zelf componeerde hij in die tijd voornamelijk liederen naar gedichten van Franse tijdgenoten en zijn eerste opera, La brebis égarée (1910-1915). Meer... |
|
In 1912 ontstond een belangrijke vriendschap met de Franse dichter Paul Claudel die zijn muzikale leven voor een groot deel heeft beïnvloed. Francis Jammes en Leo Latil hadden ook hun steentje bijgedragen tot de wording als componist van Darius Milhaud. Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam Claudel hem mee als attaché aan de Franse ambassade (1917-1918) naar Rio de Janeiro in Brazilië. Daar leerde hij de Braziliaanse volksmuziek en de populaire muziek kennen. Dat had in de volgende jaren grote invloed op zijn eigen compositiestijl. Zijn stijl is in Brazilië volwassen geworden. In maart 1919 kwam hij naar Frankrijk terug. Hij had contact met de kring om Jean Cocteau en Erik Satie die in 1920 door Collet de Groupe des Six werd genoemd, met Arthur Honegger, Francis Poulenc, Georges Auric, Louis Durey en Germaine Tailleferre als naaste collega's. De composities gemaakt in zijn Groupe des Six-tijd brachten hem de eerste successen bij het publiek, maar ook schandalen. In 1925 huwde hij zijn nicht, de actrice Madeleine Milhaud (1902-2008). Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog emigreerde Milhaud met zijn gezin naar de Verenigde Staten van Amerika en werd hij aan het Mills College in Oakland leraar voor compositie (tot 1971). Na het einde van de oorlog werd hij tevens hoogleraar compositie aan het befaamde Conservatoire supérieur de musique te Parijs. Hij doceerde in de volgende tijd jaarlijks afwisselend tussen de beide continenten. Tot zijn leerlingen behoorden de Amerikanen Burt Bacharach, Dave Brubeck en Steve Reich, de Zweed Allan Pettersson, de Duitser Karlheinz Stockhausen en de Griek Iannis Xenakis. Milhaud was een zeer productieve componist en schreef meer dan 400 partituren, in alle mogelijke genres: opera, symfonie en symfonische muziek, kamer- en vocaalmuziek, werken voor harmonieorkest en liederen. |