Yes is een progressieve-rockband, in 1968 opgericht in Londen. Kenmerkend voor de muziek zijn de complexe ritmes en harmonieën, de virtuositeit van de muzikanten, de meerstemmige zang en de mystieke teksten. Sommigen zullen daarbij de hoge, ietwat engelachtige zang van Jon Anderson willen noemen en het aparte, zware basgeluid van Chris Squire. Het mystieke element van Yes wordt vaak geaccentueerd door de vele hoesontwerpen die kunstenaar Roger Dean voor Yes heeft gemaakt. Door de jaren heen heeft Yes talloze bezettingen gekend. Op een zeker moment waren er zelfs twee groepen die de naam Yes voerden. Na een gerechtelijke uitspraak mocht de ene groep (bestaande uit Squire, Rabin, Kaye, White) zichzelf Yes noemen, de andere groep ging verder als Anderson Bruford Wakeman Howe. Onder die naam brachten zij één titelloos album uit. Later zijn deze twee groepen gefuseerd en bestond Yes voor enige tijd uit acht muzikanten. Een ander opmerkelijk feit is dat Trevor Horn, zanger en bassist van Buggles, bekend van hits als Video killed the radio star, één album, Drama (met enige twijfel), de zang voor zijn rekening nam. Na dit album en een driejarige pauze van de band, verruilde Horn de microfoon voor de mengtafel voor de productie van het commercieel uiterst succesvolle 90125 (een titel die slaat op het catalogusnummer van dit album bij Atlantic). De meeste leden die ooit tot Yes hebben behoord zijn Britse muzikanten, maar Yes heeft ook leden gehad uit Zwitserland, Zuid-Afrika, Verenigde Staten en Slovenië. Volgens veel fans is de meest tot de verbeelding sprekende bezetting die met Anderson, Squire, Howe, Wakeman en Bruford, hoewel dit niet de oer-formatie van de band is. Meer op wikipedia...